دنیا به کام تلخ من امشب عسل شده ست
شیرین شده ست و ماحصلش این غزل شده ست

تأثیر مهر مادری ات بوده بر زبان
این واژه ها اگر به تغزل بدل شده ست

مادر! حضور نام تو درشعرهای من
لطف خداست شامل حال غزل شده ست

غیر از تو، جای هیچ کسی نیست در دلم
این مسأله میان من و عشق حل شده ست

سیاره ای که زهره نشد، آه می کشد
آه است و آه آنچه نصیب زحل شده ست

زهرایی و تلألؤ نور محبتت
در سینه ام ز روز ازل لم یزل شده ست

( مجذوب طبع حضرت پروانه ام که او
دروصف باغ گل، غزلش یک بغل شده ست)